کارم شده رفتن ازامیرآباد به تهرانپارس و از تهرانپارس به امیر آباد این وسطام واسه خالی نبودن عریضه یا واسه اینکه دنیا یه تنوعی به ما بده کلی می چلونه مارو  ...گاهی انقدر تو فکرم که حتی آقای زینلی با اون سن و سال صبح ها از جلو اتاقم رد میشه و سلام میکنه متوحه نمیشم .....واقعا دنیا میخواد آخرش چی به ما بده که جبران دردا و جوونی رفتمونو بکنه این یه سوال روزا خیلی ذهنمو مشغول میکنه --خداروشکر کسی یا خیلی کم کسی میاد وبلاگ میخونه دیگه وگرنه نمی نوشتم ...یه جور خوددرگیریه هم میخوای بقیه نفهمن هم میخوای بفهمن و اینجا فکر کنم بهترین جا واسه ذهن دیوونه منه

راستی خود ستایی کردم عکس خودمو گذاشتم

نوشته شده در سه شنبه بیست و ششم دی ۱۳۹۶ساعت 23:17 توسط ملینا| |